ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလုပ္သင္ဆရာဝန္ဆင္းတုန္းက ဇာတ္လမ္းအဖုံဖုံကုိ ေတြ႔ၾကဳံရတယ္။ လူနာေတြရဲ႔ အခက္အခဲေတြ လူနာေတြရဲ႔ အေၾကာင္းေတြကုိ ထဲထဲဝင္ဝင္ေတြ႔ရတဲ့ အခ်ိန္ဆုိလည္း မမွားပါဘူး။
တစ္ေန႔ေတာ့ သားဖြားမီးယပ္ေဆာင္မွာ တာဝန္က်ေနတုန္း ေသြးဆင္းတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ လူနာရဲ႔ ရာဇဝင္ကုိ စမ္းသပ္ေမးျမန္းတာေတြ လုပ္ေတာ့ ရာသီမလာတာ ၅ လရွိျပီတဲ့။ ဘာေတြလုပ္လာေသးလည္းေမးေတာ့ ဘာမွမလုပ္လာဘူးတဲ့။ သူ႔အရင္အရင္ေတြကလည္း ဒီလုိပုံေတြနဲ႔ ကုိယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ဖူးတဲ့ လူနာေတြ ခဏခဏေတြ႔ဖူးေတာ့ ဘာေတြလုပ္လာတာလည္း ေျပာ၊ ဘယ္သူကုိမွ တရားစြဲတာေတြ ဘာေတြမလုပ္ဘူးဆုိျပီး ေခ်ာ့ေမာ့ေမးရတာေပါ့။
ဒီေတာ့မွ အရပ္လက္သည္ဆီမွာ ကေလးဖ်က္ခ်လာတာပါတဲ့။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ဖ်က္ခ်လဲေမးေတာ့ ဗုိက္ထဲကုိ သစ္သားေခ်ာင္းထုိးထည့္ျပီး ေမႊလုိက္တာတဲ့။ တျခားသူေတြအတြက္သာ ဒီနည္းက မ်က္လုံးျပဴးစရာျဖစ္မယ္ ကုိယ္ေတြက ၾကဳံေနက်ေတြဆုိေတာ့ မထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိပဲ ကုိယ္ဝန္ဖ်က္ခ်တဲ့ သူေတြမွာ သစ္သားေခ်ာင္းေတြ ထုိးထည့္တာ၊ ေတြ႔ရာ ခၽြန္တဲ့ထက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ထုိးထည့္တာ၊ တခ်ဳိ႔ဆုိ စက္ဘီးက စမုတ္တံေတြ ထည့္တာမ်ဳိးေတြေတာင္ ရွိေသးတယ္။ ဒီလုိေတြ ထုိးထည့္လုိ႔လည္း သားအိမ္ေတြေပါက္ျပီး ေသြးဆိပ္ေတြတက္ အသက္ေတြဆုံးခဲ့တာေတြလည္း မ်က္စိေရွ႔မွာ အမ်ားၾကီးပဲ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလူနာမွာ ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ဖ်က္ခ်စရာအေၾကာင္းတစ္စုံတစ္ရာ မရွိတာပဲ။ ဖ်က္ခ်ၾကတယ္ဆုိတဲ့ ေနရာမွာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဖမေပၚလုိ႔ ၊ ဆင္းရဲခ်ဳိ႔တဲ့လြန္းလုိ႔ ၊ အိမ္ကသိမွာစုိးလုိ႔ ၊ အလုိမတူဘဲ ရလုိ႔ စတဲ့ အေၾကာင္းေတြကမ်ားပါတယ္။ ဒီလူနာမွာေတာ့ အမ်ဳိးသားကလည္း အရမ္းဂရုစုိက္တယ္ ၊ အိမ္ကလည္း အရမ္းဆင္းရဲတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ စားႏုိင္ေသာက္ႏုိင္ ေျပေျပလည္လည္ပါပဲ။ ကေလးလုိခ်င္လုိ႔ဆုိျပီး တားေဆးေတာင္ ျဖတ္ထားေသးတယ္။ ဒီလုိလူတစ္ေယာက္က ဖ်က္ခ်တယ္ဆုိေတာ့ အစ္မရယ္ ဘာလုိ႔ဖ်က္ခ်တာလဲဆုိျပီး စိတ္ဝင္တစား ေမးမိေတာ့တာေပ့ါ။
အဲဒီေတာ့ လူနာရွင္ အမ်ဳိးသမီးက ကၽြန္မလုိခ်င္တဲ့ ကေလးဆုိတာ ေယာက္က်ားေလး ဆရာ။ အခုက တီဘီဓာတ္မွန္ (အာထရာေဆာင္း) ရုိက္ၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလးလုိ႔ ေျပာတယ္ဆရာ။ အဲဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလးမုိ႔ ဖ်က္ခ်တာတဲ့။ ျပီးေတာ့ ကုိယ္ဝန္ ၅ လဆုိေတာ့ ေသြးလုံးပဲ ရွိေသးတယ္၊ အသက္မဝင္ေသးဘူးလည္း တခ်ဳိ႔ေတြက ေျပာၾကလို႔တဲ့။
ေမးလည္းေမးျပီးေရာ ကုိယ္ေတြမွာ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔။ အစ္မရယ္ ေသြးလုံးပဲ ရွိေသးတယ္ ဘယ္သူေျပာလည္း အစ္မ။ မမ်ဳိးဥနဲ႔ သုက္ပုိးတုိ႔ ေပါင္းစပ္ျပီး သေႏၶေအာင္တယ္။ သေႏၶေအာင္ျပီး ၁၈ ရက္ေလာက္ဆုိတာနဲ႔ အစ္မကေလးေလးရဲ႔ ႏွလုံးေလး စျဖစ္ေနျပီအစ္မ။ ၅ ပတ္ေျမာက္ေလာက္ဆုိ အစ္မကေလးေလးရဲ႔ ႏွလုံးေလးက စျပီး ခုန္ေနျပီ။ အစ္မကသာ သတိမထားမိတာ။ အစ္မ ကေလးေလးက ေသြးလုံးေလး မဟုတ္ပါဘူးအစ္မရယ္။ လူေလးပါ။ ေယာက္က်ားေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ အစ္မရဲ႔ ဗုိက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လူေလးပါ။ ၅ လအရြယ္ဆုိ တျခားအဂၤါအစိတ္အပုိင္းေလးေတြလည္း ျဖစ္ေနျပီ။ အရြယ္အစားက ၈ လက္မကေန ၁၂ လက္မေလာက္ေတာင္ ရွိေနျပီ။
အစ္မ ဗုိက္ေတြဘာေတြေရာ အပ္ရဲ႔လား။ မိန္းကေလးဆုိတာကေကာ ဆရာဝန္ေျပာျပလုိက္တာလား။ ဆရာဝန္ကုိေတာ့ မေမးရဲလုိ႔ မေမးခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျဖစာရြက္မွာ မိန္းမ လကၡဏာေလး ေတြ႔လုိက္လုိ႔ လုပ္လုိက္တာတဲ့။ အစ္မရယ္ ကေလးအေနအထားေတြ ေနပုံေနထုိင္ပုံေတြ ၾကည့္ျပီး တီဘီဓာတ္မွန္မွာ ေသခ်ာ မျမင္ရတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိတယ္။ ကေလးက လွည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးေတြမွာဆုိ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရတတ္ဘူး။
ကုိယ္အဲလုိေျပာလုိက္မွ သူ႔မွာ ေနာင္တေတြရ ဝမ္းေတြနည္းျပီး အခု ကၽြန္မကေလးေလးကုိ ကယ္လုိ႔ရရင္ ကယ္ေပးပါဦးဆရာရယ္တဲ့။ ေသြးဆင္းတာကလည္းမ်ားတယ္ သားအိမ္ေခါင္းကလည္း ပြင့္ေနေတာ့ ကယ္လုိ႔ရမရ မေသခ်ာဘူး။ သားဖြားမီးယပ္ဆရာမၾကီးက ေဆးေတြေတာ့ သြင္းေပးခုိင္းထားလုိ႔ သြင္းေပးထားတယ္ေနာ္။ ရမရကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာေပါ့လုိ႔ပဲ ႏွစ္သိမ့္ရတာေပါ့။
ေနာက္တစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ တျခားလူနာေတြ ေဆးသြင္းေပးေနတုန္းမွာပဲ အဲ့အစ္မၾကီးဟာ ေသြးေတြဆင္းျပီး ကုတင္ေပၚမွာတင္ ကေလးေလးကုိ ေမြးပါေတာ့တယ္။ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာေလး တစ္ခုက ကေလးေလးက ေယာက္က်ားေလးပါပဲ။ အျပင္ကုိ ေရာက္ေရာက္လာခ်င္း အသက္ေလး တစ္ခ်က္ရႈိက္ျပီး ရွဴလုိက္ပါေသးတယ္။ သစ္သားေခ်ာင္းနဲ႔ ထုိးထည့္ထားတဲ့အတြက္ လက္ကေလးတစ္ေခ်ာင္းဟာလည္း ျပတ္လုိ႔ေနပါေသးတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ကေလးငယ္ေလးဟာ ေလာကၾကီးကို စြန္႔ခြာသြားပါေတာ့တယ္။
ကေလးငယ္ေလးသာ စကားေတြေျပာတတ္ခဲ့ရင္ ေမေမ ရက္စက္တယ္ပဲ ေျပာမလား။ ေမေမလုိခ်င္တဲ့ သားသားေလးပါ ေမေမရယ္လုိ႔ပဲ ေျပာမလား။ သားသား ေမေမ့ကုိ ခြင့္လြတ္ပါတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာမလား။ လူ႔ေလာကၾကီးက ရက္စက္လုိက္တာလုိ႔ပဲ ေတြးထင္ေလမလား ………….
Author : Dr. ေမ