“မိုးတြင္းအစပဲ ရွိေသးတယ္ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေတြ အရမ္းျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဂ်ာနယ္ထဲမွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္ေနာ္ မိန္းမ” ကိုေက်ာ္လင္းတစ္ေယာက္ ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္း မိန္းမျဖစ္သူကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။ စုစုတစ္ေယာက္ သမီးငယ္ကို ႏို႔တိုက္ရင္း သားႀကီးကို ယွပ္ခတ္ေပးေနသည္။ ေယာက်္ားျဖစ္သူ ေျပာစကားေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားသည္။
” မိုးတြင္းက ဝင္ခါစပဲရွိေသးတယ္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးက ျဖစ္ၿပီေပါ့ေနာ္”
တစ္ေယာက္တည္း ၿငီးမိသည္။ သားႀကီးကား ေသြးလြန္တုပ္ေကြး ေရာဂါေၾကာင့္ ေဆး႐ုံႏွစ္ႀကိမ္တက္ဖူးၿပီးၿပီ။ ႏွစ္ႏွစ္ဆက္တိုက္ ေဆး႐ုံတက္ရသည္။ ပထမတစ္ႀကိမ္တုန္းကေတာ့ ဒီအတိုင္းေဆး႐ုံေပၚတြင္ ပုလင္းေလးၿခိတ္ကာ ျပန္ဆင္းခဲ့ရသည္။ သိပ္ၿပီး စိုးရိမ္စရာမရွိပါ။ ဒုတိယအႀကိမ္က ပိုးဆိုးဝါးသည္။ ေသြးလန႔္သည့္ အတြက္ ေသြးေရၾကည္ေတာင္ အေရးေပၚရွာ၍ သြင္းလိုက္ရသည္။ ေသြးရည္ၾကည္ကို အခ်ိန္မွီသြင္းႏိုင္လို႔သာ သားေလး အသက္ကို ကယ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္မွာကို စုစုတစ္ေယာက္ေၾကာက္ပါသည္။
“ဟုတ္တယ္ က်ဳပ္လည္း ဒါကိုပဲ စိုးရိမ္ေနတာ။ က်ဳပ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေတာ့ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္ေနၿပီလို႔မၾကားမိေသးပါဘူး။ ” စုစုတစ္ေယာက္ ကိုေက်ာ္လင္းကို စကားျပန္ေျပာကာ သူ႔ဘာသာ ေျဖသိမ့္လိုက္သည္။
”မၾကားမိလည္း သတိေတာ့ထားရမွာပဲ။ မင္းဘုရားပန္းအိုးထဲကေရေတြကို ေန႔တိုင္းလဲတယ္ေနာ္။ ”
“ေန႔တိုင္းလဲပါတယ္ ကိုေက်ာ္ရယ္။ ကိုေက်ာ္သာ ေရခ်ိဳးခံထဲက ေရေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာေစာင့္ၾကည့္။ ပိုးေလာက္လန္းေတြေပါက္ေနတာျမင္ရင္ ေရလွယ္ဖို႔ျပင္ပါ။ “
” ငါးေတြလည္းေမြးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ခ်ရေအာင္ မင္းလည္း အားရင္ စကာေလးနဲ႔ စစ္စစ္ၾကည့္ဦး။ ပိုးေလာက္လန္းေတြ႕ရင္ ငါကို ခ်က္ခ်င္းေျပာ။” ကိုေက်ာ္လင္းတစ္ေယာက္ သားႀကီးႏွင့္ သမီးငယ္ကို ျခင္မကိုက္ခံရေအာင္ ေရခ်ိဳးကန္ကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။
”ဟုတ္ကဲ့ပါ ”
” ဒီႏွစ္ေတာ့ သားႀကီးကိုေရာ သမီးငယ္ကိုပါ ျခင္ကိုက္မခံရေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ” သားႀကီးကို ငုံ႔ႏွမ္းရင္း ကိုေက်ာ္လင္းတစ္ေယာက္ ေျပာလိုက္သည္။
”ဟုတ္ကဲ့ပါ က်ဳပ္ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါမယ္ ”
စုစုတစ္ေယာက္ ကတိေတြေပးေနသည္။
ဒီကတိက ကိုေက်ာ္လင္းကို ေပးသည္မဟုတ္။ မိမိဘာသာ ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယတစ္ေခါက္ ေဆး႐ုံတက္ရတုန္းက ေဆး႐ုံမွ ဆရာဝန္မေလးက စုစု အား ေသခ်ာမွာလိုက္သည္။ ကေလးကို ျခင္ကိုက္မခံရေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရမည္။ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးသည္ ပထမအႀကိမ္ျဖစ္တာထက္ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္တာက ပိုဆိုး႐ြားသည္။ ဒုတိယအႀကိမ္ျဖစ္တာထက္ တတိယ အႀကိမ္က ပိုးဆိုးႏိုင္သည္ဟု မွာလိုက္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္တုန္းက ေသြးလန႔္႐ုံသာမကပဲ သားႀကီးသည္ ႏွာေခါင္းေသြးမ်ားလ်ံလာသည္။
ႏွာေခါင္းေသြးလ်ံသည့္အတြက္ ေဆး႐ုံသို႔တက္ခဲ့ရသည္။ မနက္ပိုင္းေလာက္ ေဆး႐ုံတက္ၿပီး ညမိုးခ်ဳပ္အခ်ိန္ေလာက္တြင္ အညိဳေရာင္ေတြ အန္ျခင္းျဖစ္သည္။ သားႀကီးကို ဆန္ျပဳတ္အျဖဴေရာင္ေတြ တိုက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သားႀကီးျပန္အန္သည္က အညိဳရင့္ေရာင္ အရည္ေတြ။ တာဝန္က် ဆရာဝန္ေလးအားေျပးေခၚရသည္။ ကေလးကားမိန္းေနသည္။ စုစုတစ္ေယာက္ အ႐ူးမီးဝိုင္းျဖစ္ရသည့္အျဖစ္။ သို႔ေသာ္ ေဆး႐ုံေပၚေရာက္ေနသည့္အတြက္ သားႀကီးကံေကာင္းသည္ဟု ေျပာရမည္။ ဆရာဝန္မ်ားကား ဂ႐ုတစိုက္ရွိၾကသည္။ အေရးေပၚ ေသြးရည္ၾကည္သြင္းကာ ကုသခဲ့ရသည္။
ေသြးရည္ၾကည္ကားေသြးလႉဘဏ္တြင္ မရွိေပ။ Platelet ေခၚေသြးခဲေစတတ္ေသာ ဓာတ္ ပါဝင္တဲ့ေသြးရည္ၾကည္ကို ပဲ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးတြင္ သြင္းရျခင္းျဖစ္သည္။ Platelet ကား လူ၏ ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပတြင္ နာရီအနည္းငယ္ ၾကာပဲ ေနသည္။ ရွစ္နာရီေက်ာ္ၾကာလွ်င္ ပ်က္စီးသြားတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္ေသာ ကေလးမ်ားေဆး႐ုံတက္ရလွ်င္ ကေလးႏွင့္ ေသြးအမ်ိဳးအစားတူေသာ လူမ်ားကို အဆင္သင့္ရွာခိုင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ စုစုတစ္ေယာက္ မသိနားမလည္၍ ဆရာဝန္ေလးအား အတြန႔္တက္မိေသးသည္။ ” ဆရာတို႔မွာ ရွိတဲ့ ေသြးရည္ၾကည္ေလး အရင္သြင္းထားေပးပါ။ ကြၽန္မတို႔ေခၚထားတဲ့ေသြးလႉရွင္လာရင္ အစားျပန္ဆက္ပါမယ္” ဆရာဝန္ေလးကား စိတ္မဆိုးသည့္အျပင္ စုစုအား စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ျပန္ရွင္းျပခဲ့ေပးသည္။ ”
မိုးတြင္းကာလေသြးလြန္တုပ္ေကြးရာသီဆိုေတာ့ ကေလးေတြကလည္း ေဆး႐ုံတက္တာမ်ားတယ္။ ေသြးရည္ၾကည္ဆိုတာမ်ိဳးက ေသြးကို ခ်က္ခ်င္း လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေဖာက္ၿပီး ေသြးရည္ၾကည္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းသြင္းရတာမ်ိဳးပါ။ ေသြးလႉဘဏ္က ေသြးေတြေတြကို မေပးခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ မရွိလို႔ပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးနဲ႔ ေဆး႐ုံတက္ရၿပီဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေလးေသြးနဲ႔တူတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို အၿမဲ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ ရွာခိုင္းထားတတ္ပါတယ္။ သူ႔ဆီက ေသြးကိုလည္း ႀကိဳၿပီးမေဖာက္ခိုင္းပါဘူး။ ကေလး အမွန္တကယ္ ေသြးရည္ၾကည္သြင္းဖို႔လိုအပ္လာၿပီဆိုမွ အသင့္ ေစာင့္ေနတဲ့ သူဆီက ေသြးကိုေဖာက္ၿပီး ကေလးကိုယ္ထဲကို ခ်က္ခ်င္းထည့္တာပါ။ “ ” မသိလို႔ပါဆရာရယ္” စုစုတစ္ေယာက္ ဆရာဝန္ေလးအား ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ပါ၏။ ရင္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ အစိုင္အခဲမ်ားသည္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။ ကိုေက်ာ္လင္းႏွင့္သားကား ေသြးအုပ္စုခ်င္းတူသျဖင့္ ကိုေက်ာ္လင္းဆီက ေသြးကိုပဲ သားအားသြင္းလိုက္သည္။ စုစုကလည္း တစ္ျခားဘယ္သူစိမ္းတစ္ေယာက္၏ ေသြးကိုမွ သား၏ ကိုယ္ခႏၶာထဲကို မသြင္းခ်င္ပါ။
ကိုေက်ာ္လင္း ေသြးဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရသည္။ စုစု အရင္ကၾကားဖူးေသာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုရွိဖူးသည္။ စုစုသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ အမျဖစ္သူတစ္ေယက္သည္ ႏိုင္ငံျခားသြားကာနီး ေသြးစစ္ၾကည့္ေသာအခါ HIV ပိုးရွိေနမွန္းသိရသည္။ HIV ပိုး မည္သူ႔ဆီက ကူးသနည္းဟု လိုက္စုံစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိသားစုဝင္မ်ားတြင္လည္း တစ္ေယာက္မွ မရွိပဲ သူငယ္ခ်င္းအမတြင္သာ ရွိေနသည္။ သူငယ္ခ်င္းအမကား ငယ္ငယ္က ေသြးလြန္တုပ္ေကြးျဖစ္သျဖင့္ေဆး႐ုံတက္ခဲ့ရဖူးသည္။
သားႀကီးလိုပဲ ေသြးသြင္းခဲ့ဖူးသည္။ ေဆး႐ုံတြင္ ေသြးသြင္းစဥ္ HIV ပိုး ကူးစက္ခံခဲ့ရပုံရသည္။ ထိုအမ၏ အျဖစ္ကို ၾကားဖူးထားသျဖင့္ သားႀကီးအားတစိမ္းတစ္ေယာက္၏ ေသြး မသြင္းဖူးဟု စုစုတစ္ေယာက္ သံဓိဌာန္ ခ်ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္တုန္းက ကိုေက်ာ္လင္းေသြးကို သြင္းခဲ့သည္။ အခုေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ၿပီး ေသြးလြန္တုပ္ေကြးေရာဂါမရေအာင္ ကာကြယ္ရမည္။ အခုေတာ့ သားႀကီးပါမကပဲ သမီးငယ္ေလးကိုပါ ျခင္ကိုက္မခံရေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ေနရသည္။ စုစုတစ္ေယာက္ အေတြးေတြမ်ားေနသည္ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိပ္မေပ်ာ္။ ကိုေက်ာ္လင္းႏွင့္ ကေလးမ်ားကားႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနၾကၿပီ။ လမ္းထိပ္ မီးကင္းမွ သံေခ်ာင္းေခါက္သံ ႏွစ္ခ်က္ၾကားေနရၿပီ။ စုစုတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားက်ယ္လွ်က္။
Author: Dr.ေအးခ်မ္းမိုး