ေလာကတြင္ “ဣတၳိ ႐ူပံ ဓနံ” ဟုစာဆိုရွိခဲ့ပါသည္။ ဣတၳိယ မိန္းမသားတို႔၏ ႐ူပံ ႐ုပ္ရည္အဆင္းလွပျခင္းသည္ ဓနံ ဓနဥစၥာပစၥည္းမည္ေပသည္ဟု အဆိုရွိပါသည္။
မိန္းမသားတို႔သည္ ႐ုပ္ရည္အဆင္းလွပျခင္းႏွင့္ပင္ လုံေလာက္ေနၿပီလားဟုဆိုေသာ္ မလုံေလာက္ေသးပါ။ အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္သင္းရနံ႔ေမႊးပ်ံ႕ျခင္းတည္းဟူေသာ ဂုဏ္အဂၤါတစ္ရပ္လည္း လိုအပ္ေပသည္။
လူမႈေလာကနယ္ပယ္တြင္ ႀကဳံဖူးေကာင္းႀကဳံေတြ႕ႏိုင္ၾကေပမည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားသည္ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါလွပတင့္တယ္ပါေသာ္လည္း သူတို႔၏ အနီးအပါးသို႔ကပ္မိလွ်င္ ကိုယ္ရနံ႔ျပင္းျပစြာရရွိ၍ တစ္ဖက္သား အသက္ေအာင့္ထားရသည္ႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ဖူးေပမည္။
ထိုသို႔မျဖစ္ၾကေစရန္ ဣတၳိ႐ူပံ ႐ုပ္ရည္အဆင္းႏွင့္ျပည့္စုံၿပီး ၾကာညိဳရနံ႔ ကိုယ္သင္းရနံ႔ ႀကိဳင္သင္းေစႏိုင္မည့္ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို စုံလင္စြာေရးသားတင္ျပလိုက္ပါသည္။
လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္ ပင္ကိုယ္ကိုယ္သင္းနံ႔တစ္မ်ိဳးစီရွိၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ လူ၏ မ်ိဳး႐ိုး၊ အသက္ေမြးလုပ္ငန္း၊ စားေသာက္ေနထိုင္ၾကသည့္ အေလ့အထ၊ ကိုယ္တြင္းဇီဝျဖစ္ပ်က္မႈသေဘာတရား၊ ခႏၶာကိုယ္တြင္းရွိ ေဟာ္မုန္းဓာတ္တို႔၏ အေျပာင္းအလဲ၊ ေရွးေရွးေသာ အတိတ္ဘဝမွပါလာေသာ ကံၾကမၼာတို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္သင္းနံ႔ေမႊးျခင္း၊ ဆိုးျခင္း စသည္အားျဖင့္ ကြဲျပားျခားနားမႈရွိၾကေပသည္။
အခ်ိဳ႕မွာ အေၾကာင္းကံအက်ိဳးေပး နည္းခဲ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွထြက္ရွိလာေသာ ရနံ႔သည္ ဆိုးဝါးျခင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိရေပသည္။ ထိုသို႔ေသာသူမ်ားအတြက္ ကိုယ္သင္းရနံ႔ဆိုးျခင္းကို ျပဳျပင္ဖန္တီးႏိုင္မည့္ နည္းလမ္းတို႔ကို တင္ျပေပးပါမည္။
ကိုယ္တြင္းရနံ႔ျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည့္အခါ “ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ” ဆိုသည့္ အေၾကာင္းတရား (၄)ပါးအေပၚ အေျခခံကာ ျပဳျပင္ယူရပါမည္။
“ကံ” ဆိုသည္မွာ “ကမၼ” မိမိျပဳျပင္ဖန္တီးမႈအလုပ္ဟု ဆိုရပါမည္။ သို႔ေသာ္ေရွးေရွးေသာ ဘဝမ်ားစြာမွ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းကံတရားေပၚတြင္လည္း တည္ေနပါသည္။ ဆိုၾကပါစို႔ . . . . .။
မိမိသည္ တစ္ခုေသာဘဝက သူတစ္ပါးအေပၚတြင္ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ သြားပုပ္ေလလြင့္ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးျခင္း။
သူတစ္ပါးအေပၚ မေကာင္းေသာရနံ႔မ်ားျဖင့္ ပက္ျဖန္းမိခဲ့ျခင္း။ ဥပမာ သၾကၤန္လို အခါသမယမ်ိဳးတြင္ မေကာင္းေသာေရ၊ ေျမာင္းပုပ္ ႐ႊံ႕ပုပ္ေရ၊ အက္စစ္ေရ စသည္တို႔ျဖင့္ ေလာင္းမိခဲ့ျခင္း။
အေစအပါး၊ ေက်းကြၽန္တို႔ကို မေကာင္းေသာ အနံ႔ထြက္ေနသည့္ အစားအေသာက္၊ အသုံးအေဆာင္တို႔ကို ေပး၍ စားသုံးေစခဲ့ျခင္း။
တစ္ပါးသူ၏ ကိုယ္ရနံ႔ကို ကဲ့ရဲ႕ဆဲဆိုမိျခင္း စေသာ မေကာင္းမႈ အကုသိုလိကံဆိုးမ်ားကို ျပဳမႈျပစ္မွားမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ယခုဘဝတြင္ မိမိသည္ ကိုယ္တြင္းအနံ႔ဆိုးထြက္ရသည့္ အက်ိဳးဆက္ကို ခံစားရျခင္းပင္။ ထိုအက်ိဳးဆက္တို႔မွ ကင္းလြတ္ရန္ –
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာ(၃)ပါးတို႔အား ေမႊးပ်ံ႕လန္းဆန္းသည့္ ပန္း၊ နံ႔သာမ်ားကို ဝတ္မပ်က္ ကပ္လႉပူေဇာ္၍ ဆုေတာင္းျခင္း။
အမ်ားသူငါ သြားလာထားေသာ ေရအိမ္ (သို႔) ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုဋီ၊ ေရအိမ္တို႔ကို သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ လုံ႔လျပဳ အားစိုက္ေဆးေၾကာျခင္း။
ေျမာင္းပုပ္ ေရပုပ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္သန႔္ရွင္းျခင္း။
ဘုရား၊ ေစတီ၊ ေက်ာင္း၊ ကန္၊ ပရဝုဏ္မ်ားတြင္ မေကာင္းေသာ အမႈိက္သ႐ိုက္၊ ႏြားေခ်း၊ ေခြးေခ်း စသည္တို႔ကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းျခင္း။
မိမိလက္ေအာက္ငယ္သားတို႔အား သန႔္ရွင္းေမႊးႀကိဳင္သည့္ အသုံးအေဆာင္၊ အစားအေသာက္တို႔ကို ေစတနာထက္သန္စြာ ေပးေဝလႉဒါန္း စားေသာက္သုံးေဆာင္ေစျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္မ်ားကို မျပတ္လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ထူးျခားလာေပမည္။
အၿမဲ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား၍ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ မေကာင္းေသာ အဆီ၊ ကိုလက္စထေရာႏွင့္ ေခြၽးပုပ္မ်ားထြက္ေအာင္ ေန႔စဥ္ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ေခြၽးေအာင္းျခင္းကိုလည္း ပုံမွန္ျပဳလုပ္ေပးပါ။ တစ္ေန႔ (၃)ႀကိမ္ ေရခ်ိဳး၍ ေခ်းေညႇာ္မ်ားေျပာင္စင္ေအာင္ တိုက္ခြၽတ္ေပးပါ။ ပါးစပ္၊ ခံတြင္းကို အၿမဲသန႔္ရွင္းေအာင္ထားပါ။ ခ်ိဳင္းၾကားေပါင္ၾကားရွိ အေမႊးအမွင္မ်ားကို သန႔္စင္ေအာင္ထားပါ။ တစ္ေန႔(၃)ႀကိမ္ခန႔္ အဝတ္အစားလဲလွယ္၍ တစ္ကိုယ္ေရသန႔္ရွင္းမႈကို အထူးဂ႐ုစိုက္ပါ။
“စိတ္” ဟူေသာ အေၾကာင္းတရားကို ျပဳျပင္မည္ဆိုပါက ကိုယ္တြင္းရနံ႔ မေကာင္းသူမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေဒါသႀကီးသူ၊ စိတ္တိုစိတ္ဆတ္သူ၊ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားသူ၊ စိတ္ျမန္တတ္သူ၊ သူတစ္ပါးအေပၚ မေကာင္းျမင္တတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ရာႏႈန္းျပည့္ေတာ့ မဆိုလိုပါ။ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက ထိုစိတ္အခံရွိသူမ်ားပင္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးအေပၚ အေကာင္းျမင္စိတ္ေမြး၍ ေဒါသစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ပူပင္ေသာကကင္းေအာင္ေနပါ။ အထူးသျဖင့္ ေမတၱာတရားကို လက္ကိုင္ထားႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ တတ္ႏိုင္လွ်င္ သမထ၊ ဝိပႆနာစသည္ ေလ့က်င့္ပြားမ်ားပါ။ ပို၍သိသာလာပါမည္။
“ဥတု” ဟူေသာ အေၾကာင္းတရားတြင္ ကိုယ္သင္းရနံ႔မေကာင္းၾကသူမ်ားသည္ ေႏြဥတုႏွင့္ မိုးဥတုတို႔တြင္ ခႏၶာကိုယ္ရနံ႔ ျပင္းစြာ ထြက္တတ္ၾကပါသည္။
အေၾကာင္းမွာ ေႏြရာသီတြင္ ပူအိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ အညစ္အေၾကး၊ ေခြၽးပုပ္မ်ားထြက္လာၿပီး ရနံ႔ဆိုးတတ္သည္။ မိုးရာသီတြင္ စြတ္စိုထိုင္းမႈိင္းမႈ မ်ားေသာေၾကာင့္ ကိုယ္တြင္းရနံ႔ဆိုးေစသည္။ ဝတ္ဆင္ထားေသာ အဝတ္အစားမ်ား စြတ္စိုေသာ ရာသီဥတုေၾကာင့္ အနံ႔မွာ ေအာက္သိုးသိုးနံ႔ ထြက္တတ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေႏြရာသီႏွင့္ မိုးရာသီတြင္ ကိုယ္တြင္းရနံ႔ျပင္းသူမ်ားသည္ ေနပူထဲသြားလာမႈကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ပါ။ ေခြၽးကို အျမန္ဆုံး သုတ္သင္ေဆးေၾကာေပးပါ။ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီမည့္ အဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ပါ။ မိုးရာသီတြင္ ခႏၶာကိုယ္ စြတ္စိုထိုင္းမႈိင္းမႈ မရွိေအာင္ ေျခာက္ေသြ႕သန႔္ရွင္းေအာင္ ဂ႐ုစိုက္၍ ေနထိုင္ပါ။ အဝတ္အစားမ်ားကို ေသခ်ာစြာ ေျခာက္ေသြ႕ေအာင္ျပဳၿပီးမွ ဝတ္ဆင္ပါ။
ကိုယ္တြင္းရနံ႔ မေကာင္းသူမ်ားအတြက္ “အာဟာရ” ကလည္း လြန္စြာအေရးပါလွေပသည္။ ပူစပ္ေသာ အစာမ်ားကို စားေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။ ရနံ႔ဆိုးမ်ားကို အားေပးသည့္ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီ၊ အရက္၊ ကေစာ္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း၊ ဆူးပုပ္႐ြက္၊ မွ်စ္၊ မႈိ၊ တညင္းသီး၊ ဒူးရင္းသီး၊ ငါးပိေကာင္း၊ ငါးပိ၊ ငါးခ်ဥ္၊ ပုစြန္ခ်ဥ္၊ ငံျပာရည္၊ ပဲငါးပိ၊ ပဲပုပ္၊ ငါးသေလာက္၊ ကလီစာမ်ား၊ တြင္းေအာင္းသား၊ မီးၿမိဳက္သား စသည့္ အစာအာဟာရတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။
အရည္႐ႊမ္းေသာ အသီးအ႐ြက္၊ အမွ်ဥ္ဓာတ္ပါေသာ အသီးအႏွံမ်ားကို မ်ားမ်ားစားသုံးေပးပါ။ ပ႐ိုတိန္းဓာတ္ ျမင့္မားစြာပါဝင္သည့္ အသား၊ ငါးမ်ားကို ေလ်ာ့၍စားသုံးပါ။ အခါအားေလ်ာ္စြာ သက္သတ္လြတ္စားေပးႏိုင္လွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္။
အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရတည္းဟူေသာ အေျခခံအေၾကာင္းတရားႀကီး (၄)ပါးျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ရနံ႔ဆိုးကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ျပဳျပင္ပုံကို ေရးသားတင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ၾကာညိဳရနံ႔သင္းပ်ံ႕၍ လွပၾကပါေစ။
Author: ေ႐ႊနန္းစံ, Healthcare Journal,vol 8, no 44 (17.11.17)