လူႀကီးလူငယ္မေ႐ြး တစ္ေန႔အိပ္ခ်ိန္ (၆) နာရီမွ (၈) နာရီအတြင္းရွိရမယ္။ ကေလးအိပ္ခ်ိန္ရွိသင့္တယ္။ ေမြးကင္းစကေလးမွာ တစ္ရက္မွာ(၁၈)နာရီထိ အိပ္စက္ ၿပီး၊ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် အိပ္ခ်ိန္ေလ်ာ့ကာ တစ္ေန႔(၈)နာရီထိ အိပ္စက္သင့္ ပါတယ္။ဉာဏ္ပညာအရည္အခ်င္းကလည္း ေန႔ခင္းတစ္ေရးအိပ္ရင္ ပိုေကာင္း ပါတယ္။
ေမြးကာစကေလးဟာ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ေန႔ေရာညပါ အိပ္ေပ်ာ္တတ္တယ္။ သုံးလအ႐ြယ္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္(သို႔)သုံးႀကိမ္အိပ္ၿပီး အသက္(၁)ႏွစ္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ထိ အိပ္တယ္။ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ရင္အခ်ိဳ႕မူႀကိဳေက်ာင္းပို႔ၿပီး ေန႔လည္အိပ္စက္ေစတယ္။ အခ်ိဳ႕ ကေလးမ်ား မအိပ္ၾကေတာ့ပါ။ ကေလးမ်ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္အိပ္ခ်ိန္ မတူညီပါ။
မတူညီပါ။
အခ်ိဳ႕ေအးေအးေဆးေဆးရွိတယ္။ အခ်ိဳ႕ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရပါမွ ေပ်ာ္ပါး ၾကတယ္။ စိတ္ပညာအလိုအရ အိပ္ခ်ိန္အနည္းအမ်ားဟာ ကေလးရဲ႕ဉာဏ္ပညာ အရည္အခ်င္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနတယ္။ အိပ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ေပးသင့္တယ္။ တစ္ရက္ (၈) နာရီထက္ အိပ္ခ်ိန္မ်ားတဲ့ေက်ာင္းသားဟာ ဉာဏ္ထိုင္းတတ္တယ္။
ညအခ်ိန္ကေလးအိပ္ခ်ိန္က ေန႔လည္အိပ္ခ်ိန္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္။ မိဘမ်ား က ကေလးမ်ားညေန (၂) နာရီမွ (၅) နာရီထိ အိပ္ေစတာ ညဖက္ (၇) နာရီမွစၿပီး ျပန္အိပ္ေစတယ္။ ညေနဖက္တစ္ခ်ိန္လုံးအိပ္ထားရင္ ညအခ်ိန္ေတာ္႐ုံနဲ႔မအိပ္ေတာ့ပါ။ အသက္ (၁) ႏွစ္ျပည့္ၿပီးရင္ ေန႔လည္ (၁) နာရီေလာက္သာ အိပ္ေတာ့တယ္။
ကေလးဟာအသက္ (၁) ႏွစ္ေက်ာ္လာရင္ ညဦးမွာလြယ္လြယ္နဲ႔ မအိပ္ ေတာ့ပါ။ လူႀကီးမ်ားစကားေျပာျခင္း၊ အလုပ္လုပ္ျခင္းတို႔မွာပါဝင္လာတယ္။ အခ်ိဳ႕ မနက္ (၅) နာရီကတည္းက ႏိုးလာၿပီး၊ အခ်ိဳ႕လူႀကီးအိပ္ခ်ိန္ေရာက္မွ မနည္းအိပ္ရ တတ္တယ္။ မေမာႏိုင္၊ မပမ္းႏိုင္ေဆာ့ကစားေနလို႔ ည(၉း၀၀) နာရီမွ (၁၁း၀၀)နာရီထိမအိပ္တတ္ဘူး။ အခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားက အိပ္ခ်ိန္အလြန္နည္းတယ္။ အလြန္ေဆာ့ ကစားတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ႏိုးလာခ်ိန္ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနၿပီး၊ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတယ္။ ေဆာ့ကစားရာမွ အေဖာ္မရွိရင္ ငိုတတ္တယ္။
ပညာရွင္မ်ားေလ့လာထားခ်က္မွာ ကေလးရဲ႕အိပ္ခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မတူပါ။ အသက္ (၂)ႏွစ္ခြဲ မွာ ကေလး (၈၀၀) နီးပါးမွာ အိပ္ခ်ိန္ဟာ (၈) နာရီမွ (၁၇) နာရိထိ ကြာျခားတတ္တယ္။ အသက္အ႐ြယ္အလိုက္ ကေလး အခ်င္းခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္ဟာ ကြာျခားတတ္လို႔၊ ရင္ေသြးရဲ႕အိပ္ခ်ိန္ကို တိတိက်က် မသိႏိုင္၊ အေကာင္းဆုံးကေလးကိုေလ့လာရမယ္။ အိပ္ခ်ိန္နည္းေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေန႔ လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ရင္ အဆိုပါကေလးအတြက္ အိပ္ခ်ိန္လုံေလာက္ၿပီလို႔ ဆိုတယ္။ ေန႔လည္မွာလည္းအိပ္လို႔မရ။ ညအိပ္ခ်ိန္တာဝန္မယူတဲ့ မိဘမွာ တစ္ျပပ္ျပပ္ ႏွင့္ သူ႔ဘာသာသူျပင္သြားႏိုင္တယ္။ မိဘကအတင္းတိုက္တြန္းလို႔ မရမက မအိပ္ေစသင့္ဘူး။ ျပႆနာက ကေလးမွန္သမွ် အိပ္ရာထဲတစ္ခ်ိန္ (သို႔) တစ္ခ်ိန္ ျပႆနာေလးလုပ္တတ္တယ္။ အိပ္ရာထဲေရာက္ရင္ပဲ ထငိုတတ္တယ္။ အေဖႏွင့္ အိပ္မယ္။ အေမနဲ႔အိပ္မယ္ထငိုတတ္တာ၊ အိပ္ရာေပၚခ်ရင္ မအိပ္ပဲ၊ ဂ်ီက်တတ္တယ္။ တစ္ညလုံးလည္း ေဆာ့ကစားေနတတ္တယ္။ နံနက္အခ်ိန္မေတာ္ ထငိုတတ္တဲ့ ကေလးေတြမွာ ျပႆနာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္တတ္တယ္။ အခ်ိဳ႕အေမနဲ႔အိပ္ေနရင္ အေမ မေခ်ာ့တဲ့အခါ ထငိုတတ္တယ္။
အခ်ိဳ႕ကေလးရဲ႕သဘာဝနဲ႔ ဆိုင္တယ္။ ႀကီးထြားမႈ၊ ႏို႔ဝမႈနဲ႔ဆိုင္တယ္။ ကေလးအိပ္ခ်ိန္အနည္းအမ်ား နံနက္ေစာထႏိုင္ျခင္း၊ လက္မစုပ္ျခင္း၊ အိပ္ခ်ိန္ ပုခက္လြဲသိပ္မွအိပ္ျခင္း၊ အခ်ိဳ႕ထငိုျခင္း၊ မအိပ္ျခင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ မိခင္က၊ ကေလးကို ေခ်ာ့တယ္။ လိမၼာတဲ့ကေလးအိပ္ခ်ိန္မွာ သူကဒုကၡေပးလို႔၊ အကုန္ႏိုးကုန္တယ္။ ပုံေျပာျပရသလို ကေလးအနားအတူအိပ္ရတယ္။ ကေလးမေၾကာက္ရေအာင္ အခန္းကို တစ္ညလုံးမီးဖြင့္ထားရတယ္။ အခ်ိဳ႕ဒုကၡေပးတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေလးအိပ္ဖို႔၊ မိဘမ်ား ဒုကၡေရာက္ရတယ္။ ျပႆနာအစုံရွိတယ္။
ကေလးဟာတစ္ခ်ိန္လုံး အိပ္ေနတာမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ေမြးရာပါေရာဂါရလို႔၊ လန႔္လန႔္ႏိုးတတ္တယ္။ အသက္ (၉) လမွ (၂၀) လၾကားမွာ ကေလးဟာပုခက္ထဲ ထည့္သိပ္ရသလို၊ ေခါင္းကိုပြတ္ေပး၊ လႈပ္ေပးမွအိပ္တယ္။လိုအပ္ရင္ဆရာဝန္နဲ႔ ျပသ သင့္ပါတယ္။
Author: Dr.လြင္သန႔္